środa, 13 września 2017

#5 Dzień w Dortmundzie

#5 Dzień w Dortmundzie
Dortmund
Mama jest dla mnie osobą najbliższą memu sercu. Dlatego, gdy na początku roku poinformowała mnie, że wyprowadza się za granicę załamałam się. Nie mogłam sobie wyobrazić jak to będzie nie mieć jej przy sobie, kiedy tak naprawdę przez osiemnaście lat była tutaj, dla mnie. Kiedy się wyprowadziła moje życie podzieliło się na czas, w którym polecę się z nią zobaczyć i na czas, w którym czekam, by do niej polecieć. I mimo, że brzmi to tak jakbym poza tym życia nie miała, to mam. Spotykam się ze znajomymi, chodzę na imprezy, uczę się - to co każdy w moim wieku. Po prostu jest mi trudniej, a zrozumie to tylko osoba, której rodzic też jest tak daleko. I żadne "wyobrażam sobie" nie jest w stanie tak naprawdę tego poczuć. 

Odbiegłam trochę od tematu - samolot z Gdańska miałam o 8:10, ale na lotnisku byłam już koło 6 (zanudziłam się koszmarnie). W Dortmundzie wylądowałam trochę przed 10. Mama z moim rodzeństwem i ojczymem czekali na mnie przed samym wejściem z karteczkami "Willkommen" itp. 


Kilka dni później pojechaliśmy obejrzeć... tak naprawdę nie wiem co. Wydaje mi się, że to było coś pałacopodobnego w Nordkirchen. Zapamiętałam tylko, że wybudowano to dla jakiegoś ważnego biskupa. Podobało mi się to, że było naprawdę dużo zieleni i wszystko było starannie dopracowane.


Gdy doszliśmy do tyłów nazwijmy to sobie pałacu, akurat odbywały się dwa śluby. Wszystko było tak urocze i romantyczne, że nawet mi (osoby, która rzeczy romantycznych nie lubi) się podobało. Szkoda tylko, że pogoda im zbytnio nie dopisała.


Kilka dni później wybrałam się z mamą na spacer po Dortmundzie i... zakochałam się. Pewnie jeszcze nie wiecie, ale jestem fanką książek i gdy zobaczyłam tą dwupiętrową księgarnie wpadłam po uszy. Oczywiście nie umiem niemieckiego, więc dorwałam książkę Ellen DeGeneres "Seriously... I'm Kidding" po angielsku.


Najbardziej w Dortmundzie podoba mi się to, że jest taki nowoczesny i to, że jest tam tyle ludzi! To naprawdę piękne. Niestety byłam o takiej porze, że na zdjęciach nie widać tych tłumów, ale musicie mi uwierzyć na słowo.


Gdy zrobiłyśmy się głodne zaszłyśmy do naprawdę klimatycznej restauracji. W drodze powrotnej do domu obowiązkowo wstąpiłyśmy po maseczki firmy LUSH (będzie post). 
A teraz siedzę w Polsce i tęsknie. I tak, to prawda. Tęsknota jest ogromna, niewyobrażalna. Ale za miesiąc znowu ją zobaczę! 😊💗


Na następny cel obieram Londyn, mam nadzieję, że się uda.
A Wy gdzie chcielibyście pojechać?

wtorek, 22 sierpnia 2017

#4 Moje zamówienie z Cocolita

#4 Moje zamówienie z Cocolita
Już od jakiegoś czasu miałam zamiar zrobić sobie małe zakupy kosmetyczne, jednak zawsze jak już przychodziło co do czego to odkładałam to na później. Siedząc u mamy z nudów zaczęłam przeglądać różne strony, które oferują produkty do makijażu i pielęgnacji. Także dzisiaj przychodzę do Was z moimi pierwszymi zakupami ze strony Cocolita.

Pierwszą rzeczą, która wpadła mi w oko była paleta cieni składająca się z 32 cieni (zarówno błyszczących jak i matowych). Produkt zamknięty jest w pudełku z pełnowymiarowym lusterkiem co jest dużym plusem.



Przyznam szczerze, że oglądając paletkę na stronie wydawała mi się ona dużo większa niż w rzeczywistości. Pudełko, w którym przychodzi do nas paletka ma piękny, neonowy kolor.


W paletce przeważają cienie matowe, ponieważ tych błyszczących jest zaledwie 9. 
Jeśli chodzi o pigmentację - nie oczekiwałam cudów. Nie jest ona najlepsza, ale też nie najgorsza. Za pomocą paletki można wykonać wiele ciekawych makijaży, co jest jej dużym plusem.


Cienie doskonale się blendują.

Kolejnymi rzeczami, które kupiłam są maseczki i powiem szczerze, że trochę zaszalałam, ponieważ nie miałam w planach ich zakupu (ale pięć maseczek zawsze się przyda!).

PORE BUBBLE CLEANSING MASK





BARWA SIARKOWA MASECZKA ANTYTRĄDZIKOWA




BIELENDA PEELING + GLINKA




BIELENDA CARBO DETOX




BIELENDA HYDRO BOOSTER




I to by było na tyle.
Wiem, że miał być post z wyjazdu do Dortmundu - będzie.
Miłego dnia!

A Wy jakich maseczek używacie? Macie coś godnego polecenia?







wtorek, 15 sierpnia 2017

#3 To nie weekend bez...

#3 To nie weekend bez...
SERIALU

Odkąd pamiętam nie było takiego weekendu bym nie obejrzała choć jednego odcinka serialu. Na przestrzeni lat były to różne produkcje poczynając od "Seks w wielkim mieście", kończąc na "Pretty little liars". Myślę, że nie jestem w stanie zliczyć ile tak naprawdę seriali obejrzałam, ale who cares? 

Z resztą nie usiadłam dzisiaj przed monitorem żeby pisać o tym ile ja czego nie obejrzałam. Usiadłam dzisiaj na tym niewygodnym fotelu po to, by powiedzieć Wam, że się zakochałam. Stuprocentowo i bezwarunkowo. Od paru tygodni z utęsknieniem czekam na wymarzony wtorek - bowiem wtedy wychodzą odcinki mojej nowej fascynacji. Przechodząc do sedna (bo myślę, że brzmię już trochę jak wariatka) - mowa o The Bold Type.


Może słyszeliście, może nie. W każdym bądź razie i tak dam Wam tutaj krótki opis tego malutkiego dzieła.

Fabuła The Bold Type skupia się na życiu i pracy osób pracujących w popularnym kobiecym magazynie „Scarlet”. Dziewczyny rozpoczynające tutaj swoją karierę muszą znaleźć swój głos pod okiem twardych przywódczyń.

Co pokochałam w tym serialu?

Tak naprawdę jest wiele rzeczy które mnie urzekły - oto kilka z nich:

  • przedstawiona przyjaźń dziewczyn oparta na wspólnej życzliwości, zaufaniu, szacunku i szczerości
  •  praca w kobiecym magazynie, która byłaby spełnieniem moich marzeń

  • relacja damsko-męska ze starszym facetem (lubię takie klimaty, nie bierzcie mnie za zboka)

  • i przede wszystkim moja ukochana Katie Stevens [klik]

Serial porusza dość istotne kwestie takie jak rak piersi, który jest jednym z najczęściej atakowanych narządów. Tylko dodam, że w samej Europie w 2008 roku u ponad 330 tysięcy kobiet zdiagnozowano raka piersi, i aż około 89 tysięcy umarło z tego powodu.

Jak do tej pory serial oceniam na mocne 8, ocena na filmwebie - 7,5.



Na dziś taki krótki pościk, mam nadzieję, że nie macie nic przeciwko. Następny post z wyjazdu do Münster i Dortmundu już niedługo! 

A Wy jakie seriale polecacie?

niedziela, 6 sierpnia 2017

#2 Jak skończyłam na plaży nudystów?

#2 Jak skończyłam na plaży nudystów?

Giethoorn
Mój wyjazd do Holandii był jedną z najbardziej spontanicznych rzeczy, które zróbiłam w swoim życiu. Po prostu stwierdziłam, że jadę i tak też zrobiłam. Bardzo chciałam na cel obrać Amsterdam, niestety nie wszyscy moi znajomi mieli tę samą wizję wyjazdu co ja także skończyliśmy w malutkim, malowniczym miasteczku Giethoorn. 



Co ciekawe w starej części miasteczka nie ma żadnych dróg, tylko ścieżki rowerowe. Jedynym środkiem transportu jest łódź - którą z resztą się poruszaliśmy (był to mus za który zapłaciliśmy €75).
 Czasem czułam się jakbym była na bagnach Luizjany.




Płynąc "rzecznymi drogami" mija się wiele domów, których domownicy zawsze przyjaźnie machali. Było to naprawdę miłe. Nie przypominam sobie, by w Polsce ktokolwiek obcy bez konkretnego powodu mi pomachał lub powiedział "cześć" (nie uwzględniając pijanych osób ;)).



Oczywiście spaliłam się na raka, ale nie powstrzymało mnie to przed pójściem następnego dnia na plażę. Bładziliśmy ponad pół godziny. W końcu znaleźliśmy płatną plaże z wielkim znakiem informującym o zakazie robienia zdjęć. Zbytnio nas to nie obeszło chociaż już wtedy powinna zapalić mi się jakaś żaróweczka. Musieliśmy podejść pod wielką skarpę, a gdy już tam dotarliśmy wręcz oberwaliśmy nagością po oczach. Oczywiście - niektórzy byli ubrani, ale była to mała garstka. Mocno zażenowani ulokowaliśmy się w odosobniomym miejscu, i powiem szczerze - nigdy nie czułam się tak skrępowana rozbierając się (podchodziłam do tego aż godzinę!). Ale czy było warto? Zdecydowanie, Amsterdam może poczekać!


A Wy planujcie jeszcze jakiś wypad ze znajomymi?


Biorę udział w wakacyjnym konkursie DDOB